Uniwersytet Warszawski

Uniwersytet Warszawski został ulokowany w dawnej rezydencji królewskiej, nazywanej początkowo Villa Regia, a później – od imienia króla Jana Kazimierza – Pałacem Kazimierzowskim. W latach 1765-1794 była tam sławna „Szkoła Rycerska”.

Uczelnia została otwarta 14 maja 1818 r., w jej skład weszły: Szkoła Prawa i Szkoła Lekarska oraz wydziały: Filozoficzny, Teologiczny, Nauk i Sztuk Pięknych, profesorów było kilkudziesięciu, a studentów około 800.

Największa sala wykładowa Uniwersytetu, Aula im. Adama Mickiewicza, mogącą pomieścić 1080 osób, znajduje się w „Auditorium Maximum”. To budynek wzniesiony w połowie lat 30. XX w, wg projektu Aleksandra Bojemskiego.

W latach 1817 – 1827, w gmachu porektorskim, mieszkała rodzina Chopinów (ojciec kompozytora był nauczycielem języka i literatury francuskiej w Liceum Warszawskim, które dzieliło lokum z Uniwersytetem). W 1826 roku, po ukończeniu Liceum Warszawskiego, młody Chopin wstąpił do Szkoły Głównej Muzyki, która była integralną częścią Uniwersytetu. Jej rektorem i twórcą programu nauczania był Józef Elsner.

Ciekawostki muzyczne:

„Gaudeamus igitur” (łac. „Radujmy się więc”) – studencka pieśń hymniczna, śpiewana obecnie w czasie uroczystości akademickich, pierwotnie podczas nieoficjalnych spotkań studenckich. Powstała w XIII lub XIV stuleciu, w środowisku uniwersytetu w Heidelbergu lub Sorbony.

Jedna z wersji tekstu łacińskiego została zapisana w 1781 roku przez niemieckiego poetę Christiana Wilhelma Kindlebena. Melodia pochodzi z 1717 roku i oparta jest na pieśni Johanna Christiana Güntera Brüder „Bracia, weselmy się”.

Na szczycie fasady budynku dawnej Biblioteki zamontowano zegar, który, gdy jego wskazówki pokazują pełną lub połowę godziny, odgrywa krótką kompozycję muzyczną naśladującą bicie dzwonów, czyli tzw. „kurant”. W czasie II Wojny Światowej, w gmachu tym pracował Czesław Miłosz (jako woźny).